همدلی مهارت و توانایی درک دیگران درباره هیجانات و احساسات آنها می‌باشد که باعث ایجاد روابط بهتر و صمیمی‌تر می‌شود.
برداشت هر شخصی از داستان یا موضوعی متفاوت است. اگر دیدگاه شما نسبت به موضوعی با بقیه‌ی افراد متفاوت است و برداشت همه با یکدیگر متفاوت است. با همدلی می‌توان بهتر با این دیدگاه هماهنگ شد و آن را پذیرفت و این مهارت نقش مهمی در نحوه ارتباطات ما با دیگران و اطرافیان‌مان دارد.
همدلی چگونه انجام می‌شود
همدلی کاری است که باید به صورت بداهه و پیش‌نیازی آن را انجام داد. زمانی که پاسخ همدلانه می‌دهیم یعنی اینکه هم بُعد عاطفی و هم بًعد شناختی ما نسبت به شخص مقابل کامل باشد. وقتی صحبت از همدل بودن می‌شود برخی تصور می‌کنند که باید حس ترحم به شخص داشت و شخص مقابل باید حس کند که ما با او در مشکلی که پیش آمده همراه هستیم. اما معنای همدل بودن یعنی اینکه بتوان دنیا را از منظر شخص دیگر دید و تنها گفتن اینکه با شخص همدل هستیم کافی نیست.
استیون پلانک عصب‌شناس شناختی دانشگاه درکسل در این باره اعتقاد دارد که مسری بودن خمیازه موضوعی است که از همدلی شکل می‌گیرد. تحقیقات او این موضوع را اثبات می‌کند که کسانی که به صورت مسری خمیازه می‌کشند در آزمون‌های مختلفی که سطح همدلی را اندازه گیری می‌کنند، نمرات بالاتری را دریافت می‌کنند.
عواطفی که انسان‌ها دارد به ندرت با کلمات بیان می‌شود و افراد سعی می‌کنند از طریق نشانه‌ها این احساسات را بیان کنند. در واقع زبان ذهن غیر کلامی است. چون همدلی وابسته به عاطفه است و چون عاطفه به صورت غیر کلامی منتقل می‌شود، برای راه یافتن به قلب دیگری باید سفرتان را با نگاه به چهره‌ی او آغاز کنید.
مطالعه کنید: برقراری ارتباط موثر با دیگران
درک حالت‌های چهره توسط نیمکره‌های مغز
ریچادر رستاک استاد دانشگاه جورج واشنگتن در این باره اعتقاد دارد، عواطفی که داریم و عواطفی را که شناسایی می‌کنیم از سمت نمیکره‌ی راست می‌باشد. اگر دقت کنید نیز اکثر مادران برای به آغوش کشیدن نوزاد خود نیز از سمت چپ خود استفاده می‌کنند.
همدلی را می‌توان یک نظام اخلاقی برای ارتباط برقرار کردن دانست. وسیله‌ای که برای درک و فهم انسان‌ها فارغ از زبان، فرهنگ و رفتار آن منطقه می‌باشد. در بعضی مواقع با اینکه حس همدلی در بین افراد وجود دارد اما موانعی باعث می‌شود این کار به خوبی انجام نشود. در بررسی کوتاه مشخص می‌کنیم چرا این اتفاق رخ می‌دهد و افراد نمی‌توانند آنطور که باید همدل باشند.
بزرگ یا مشکل کوچک شمردن مشکلات: وای چه فاجعه‌ای برات رخ داده، کاش کاری از دستم بر میومد. به نظرم مشکل آنچنان بزرگی نیست و می‌تونی حلش کنی. این‌ها جملاتی هستند که می‌توان برای همدلی یا حس همدردی به شخص مقابل گفت. اما نوع جمله نه بیش از اندازه و نه کمتر از آن چیزی که باید باشد. در این صورت احساس همدلی برای آرامش بخشیدن به شخص مقابل که انجام می‌دهیم نتیجه‌ی برعکس خواهد.
نصیحت و راهنمایی کردن: زمانی که مشکلی برای شخصی پیش می‌آید احساس همدلی به شما دست می‌دهد و ترجیح می‌دهید این همدلی را با یک گفتگو آغاز کنید. اگر صحبت‌های شما به سما نصیحت کردن و سرزنش کردن شخص باشد نه تنها نتیجه‌ی منفی خواهد داشت بلکه باعث بدتر شدن شرایط روحی و روانی شخص خواهد شد. تنها موضوعی که می‌تواند شرایط را از آن چیزی که هست بدتر کند نصیحت و پندهای بیش از اندازه دیگران می‌باشد.
زنان یا مردان؛ کدام بیشتر همدل هستند؟
زنان در مقیاس با آقایان امتیازهای بیشتری در همدلی خواهند گرفت. آنها در درک حالات چهره بهتر عمل می‌کنند و این موضوع حتی در دخترهای ۳ ساله نیز دیده می‌شود و بهتر می‌توانند عواطف دیگران از حالت چهره حدس بزنند. عمدتا مغز زن برای همدلی بیشتر و مغز مرد برای فهمیدن و ساختن، ساخته شده است. البته این به صورت صد درصد قطعیت ندارد و بهتر است بگوییم نسبت به زن‌ها، مردهای بیشتری مغزی دارند که سیستم می‌سازد و نسبت به مردها زن های بیشتری هستند که همدلی می‌کنند.
مهارت همدلی جز مهارتهای دهگانه زندگی است که توسط سازمان بهداشت جهانی پیشنهاد شده است. خوشبختانه همدلی مهارتی آموزش‌پذیر است و با یادگیری اصول صحیح آن علاوه بر اینکه می‌توان به دیگران کمک کرد، با ایجاد روابط مناسب و پایدار، دستاوردهای زیادی برای خود شخص و افزایش تعاملات اجتماعی او نیز ایجاد می‌گردد.
