پردازش اطلاعات یکی از وجه مشترکات بین انسان و هوش مصنوعی می‌باشد که هر چه سرعت پردازش سریع‌تر باشد زودتر می‌توان به حل موضوع دست یافت. پروفسور جرج میلر درباره این مسئله تحقیق کرد و به این نتیجه رسید که افراد در زمان معینی قادر هستند چه میزان اطلاعات را پردازش کنند.
او به این نتیجه رسید که هر فردی می‌تواند هفت به علاوه یا منهای دو بیت اطلاعات را پردازش کند. این یعنی در صورتی که حال فرد خوب باشد و به موضوع اطلاعات دریافتی‌اش علاقمند باشد می‌تواند ۹ بیت اطلاعات و در صورتی که حال فرد خوب نباشد و به موضوع اطلاعات علاقه نداشته باشد ۵ بیت اطلاعات را در حافظه‌اش ذخیره کند.
پردازش اطلاعات و ذهن خودآگاه
ذهن خودآگاه ما تنها درصد اندکی از انبوه اطلاعاتی را که در هر لحظه با او برخورد می‌کند ثبت و فقط بخشی از این اطلاعات را که برای ادامه حیات لازم است، حفظ می‌کند. هر ثانیه از زندگی معادل میلیون‌ها بیت می‌باشد که انسان توان پردازش این همه اطلاعات را ندارد. اما به منظور حفظ سلامتی‌مان همگی ما دائما در حال فیلتر کردن اطلاعات هستیم و این کار را پیش از پردازش اطلاعات توسط مغزمان انجام می‌دهیم.
علاوه بر این تمام تجربیات متفاوت شما روی این فرایند تاثیر می‌گذارد و به این شکل رویدادهای بیرونی را از طریق حواس‌تان دریافت می‌کنید. شیوه‌ای که مطابق آن محرک‌های دنیای بیرونی به تصاویری در مغزتان تبدیل می‌شوند شامل فرایندی سه مرحله ای به نام حذف، تحریف و تعمیم است.
مطالعه کنید: بهبود روابط با دیگران
این سه مورد فقط برای گرفتن اطلاعات از محیط بیرون نیستند بلکه یکی از پرکاربردترین مورد استفاده از حذف، تحریف و تعمیم در هنگام بیان منظور و در ارتباطات اتفاق می‌افتد. در واقعیت هر شخص گوینده‌ای منظور کامل و دقیقی از آنچه بازگو می‌نماید، دارد اما آن‌را به‌صورت کامل بیان نمی‌کند.
در ان ال پی به این مورد که هر شخصی منظور دقیق و کاملی از گفته‌هایش دارد ساختار عمیق می‌گویند که به‌صورت ناخودآگاه است. با این وجود همه انسان‌ها برای اینکه سریع‌تر و شفاف‌تر گفت‌وگو کنند این ساختار عمیق را کوتاه می‌کنند و آنچه که بیان می‌شود ساختار سطحی نامیده می‌شود.
اگر ساختار عمیق کوتاه نمی شدند، گفتگوها بسیار طولانی می شدند. برای تبدیل ساختار عمیق به سطحی به صورت ناخودآگاه سه مرحله ممکن است اتفاق بی‌افتد. این پردازش زبانی، راهبردی حیاتی برای بقا در اختیار ما قرار می‌دهد.
مرحله اول پردازش اطلاعات؛ حذف
حذف یا پاک کردن هنگامی رخ می‌دهد که به اطلاعاتی خاص که از طریق حواس خود دریافت می‌کنید و در آن هنگام شما دقت کافی دارید و به همین دلیل محرک‌های دیگر را به کلی نادیده می‌گیرید.
مرحله دوم پردازش اطلاعات؛ تحریف
تحریف هنگامی رخ می‌دهد که اطلاعات دریافتی از طریق حواس‌تان را به اشتباه تفسیر می‌کنید و برای موقعیتی خاص معنایی درست می‌کنید که الزاما درست نیست.
مرحله سوم پردازش اطلاعات؛ تعمیم
تعمیم هنگامی رخ می‌دهد که نتیجه‌ای را که در تجربه‌ای خاص به آن رسیده‌اید در موقعیت‌ها و حالت‌های مشابه نیز درست بدانید و انتظار رسیدن به همین نتیجه را داشته باشید. تعمیم دادن این گونه است که چندین مورد را به‌عنوان نمایانگر کل یک گروه در نظر بگیریم.
تعمیم معمولا با واژه‌های زیر بیان می‌شوند و هیچ استثنایی را نمی‌پذیرند
- همه
- هر
- همواره
- هرگز
- هیچکدام
افراد همواره دقیقا و کاملا آنچه را که در نظر دارند به زبان نمی‌آورند بلکه برخی از آن‌ها را حذف کرده و برخی دیگر را تغییر داده و بعضی دیگر از آن‌ها را از نکات خاص به مجموعه‌های گسترده‌تر تعمیم می‌دهند.
