بازی با کودکان همیشه برای والدین موضوعی است که برخی از آن‌ها سعی در انجام آن هستند و برخی دیگر بنا به دلیلی کمتر این کار را انجام می‌دهند. سن ۲ تا ۶ سالگی مهم‌ترین سن از جهت رشد و شکل‌گیری تصورات و ذهنیت یک کودک می‌باشد اما زمانی که این تصورات اشتباه شکل بگیرد چه اتفاقی می‌افتد.
بازی کردن با کودکان می‌تواند پلی باشد بین محبت والدین به فرزند و زمانی که این اتفاق می‌افتد پیوند عاطفی بسیار زیادی بین کودکان و والدین رخ می‌دهد. اینکه چطور بازی کردن با کودکان می‌تواند باعث رشد فکری و عقلی آن‌ها شود موضوعی است که به آن اشاره خواهیم کرد.
پیشرفت کودکان در بازی کردن
کودکان از طریق فعالیت‌های فیزیکی که دارند می‌توانند فرصت امتحان کردن چیزهای جدید را داشته باشند و این به معنای غلبه بر ترس‌های خود می‌باشد. نتیجه‌ی غلبه بر ترس‌های خود می‌تواند کسب اعتمادبه‌نفس و موفقیت باشد. در بازی‌های چالشی که کودکان انجام می‌دهند می‌توانند کارهایی را تجربه کنند که قبلا انجام نداده و صرف موفق بودن در انجام آن کودک را تشویق به کارهای بزرگتر و کسب تجربه‌های جدید می‌کند.
مهارت‌های اجتماعی
طی چند سال اخیر با توجه به رشد آموزشگاه‌های مهارتی و تربیتی کودکان قبل از ورود به مدرسه اکثر والدین از این موضوع استقبال کرده‌اند. در این محیط کودکان با یکدگیر مشغول به بازی می‌شوند. از نکات مثبت بازی کودکان با یکدیگر افزایش مهارت‌های اجتماعی و توانایی ارتباط برقرار کردن می‌باشد. وقتی کودک شما با افراد دیگر مشغول به بازی می‌شود فارغ از برد یا باخت می‌آموزند که چطور با دیگران ارتباط برقرار کرده یاد می‌گیرند که چطور بتوانند یک کار تیمی انجام دهند.
سلامت روانی
کودکان در حالت عادی و غریزی به دنبال بازی کردن با دیگران و تفریح‌های کودکانه خود هستند. هنگامی که کودکان مشغول به بازی هستند مهم‌ترین تاثیری که در او دارد افزایش سلامت روان و جسمی می‌باشد که باعث می‌شود به آرامش درونی برسد. متاسفانه در فرهنگ موجود کودکان بیشتر درگیر لوازمی مانند موبایل و کامپیوتر هستند تا بازی‌های فیزیکی. این نحوه از زندگی بر سلامت روان کودکان اثرات منفی می‌گذارد.
کودکان از هر نوع بازی لذت می‌برند
بازی‌های کودکان هیچ‌وقت محدود نبوده و نمی‌توان آن‌ها را محدود به بازی خاصی کرد. عده‌ای از والدین اعتقاد دارند که فرزندشان فقط می‌تواند در خانه با اسباب بازی‌های خود سرگرم باشد و بیرون رفتن می‌تواند آسیب‌زننده باشد. کودکان از هر نوع بازی استقبال می‌کنند و همین‌طور که در بالا اشاره شد بازی‌های گروهی این توانایی را در کودکان افزایش می‌دهند که بتوانند روابط اجتماعی بیشتری یاد بگیرند. برای مثال کودک می‌تواند از ساده‌ترین اسباب بازی مانند اسباب بازی شانسی که در همه سوپرمارکت‌ها وجود دارد لذت و استفاده کافی را ببرد.
هیچ قوانینی وجود ندارد
هیچ قوانینی برای اینکه کودکان چه نوع بازی را انجام دهند وجود ندارد. اگر شما سخت‌ترین قوانین را برای کودک خود در زمینه بازی کردن بگذارید باز هم روش خود را پیش می‌گیرند. یک نوع محدودیت وجود دارد که والدین کودکان را از آنچه حق طبیعی خود است(بازی کردن) محروم می‌کنند. به عنوان مثال زمانی که کودک باید مشغول به بازی کودکانه خود باشد به اجبار کلاس‌های تقویتی را جایگزین آن می‌کنند. البته همان‌طور که گفته شد نحوه تربیتی والدین با یکدیگر متفاوت است.
