در تعامل با دیگران بیشتر صحبت می‌کنید یا گوش می‌دهید؟ معمولا شما هستید که گفتگو را هدایت می‌کنید؟ تا به حال به این فکر کردید که چطور می‌توان یک گفتگو را هدایت کرد؟ تا به حال اسیر گفتگوی خسته کننده‌ای شده‌اید؟ گروه آموزشی پژوهشی فرشید پاکذات در این مقاله تکنیک‌های کاربردی از ان ال پی برای کنترل و مدیریت گفتگو را به شما معرفی می‌کند.
نکات طلایی برای کنترل و مدیریت گفتگو
هنگام مکالمه به دیگران باید به ۲ نکته توجه داشته باشید. نکته اول این است که اشخاص بیشتر دوست دارند صحبت کنند تا اینکه گوش دهند. نکته دوم، کسی که بیشتر گوش می‌کند، کنترل گفتگو را در دست می‌گیرد. نکته اول به نظر بدیهی می‌رسد و نیازی به توضیح درباره آن وجود ندارد. اما چرا می‌گوییم کسی که گوش می‌کند رشته کلام را در دست می‌گیرد؟ این مساله کمی پیچیده است و برای روشن شدن نیاز به توضیح دارد. با پی بردن به دلیل این مساله با اولین راه کنترل و مدیریت گفتگو آشنا می‌شوید.
گوش کردن و هدایت گفتگو با سوال (راهکار اول کنترل و مدیریت گفتگو)
اگر یک مکالمه را به رانندگی تشبیه کنیم، کسی که صحبت می‌کند در حکم موتور ماشین است. این شخص است که گفتگو را به پیش می‌برد. اگر فردی که صحبت می‌کند، سکوت کند گفتگو تمام می‌شود. بنابراین می‌توان گفت فردی که در حال صحبت کردن است در جایگاه موتور ماشین قرار دارد. اما جایگاه شنونده کجاست؟ در این مثال شنونده مثل راننده ماشین است. او می‌تواند تا زمانی که حرکت در مسیر دلخواه انجام می‌شود سر جای خود بنشیند. هر وقت هم که تمایل به تغییر مسیر داشت کمی فرمان را حرکت دهد. برای شفاف‌تر شدن موضوع به مثال زیر توجه کنید.
- گوینده: کاری که باید انجام دهیم این است که گروه جدیدی را وارد بازاریابی کنیم تا برنامه‌ای برای منطقه جدید تدارک ببینیم.
- شنونده: نظریه جالبی است. می‌توانی دقیقا به من بگویی که چگونه می‌توانیم فروش کل منطقه را افزایش دهیم؟
- گوینده: بله حتما، قبل از هر کار باید… و غیره.
همانطور که در مثال بالا می‌بینید، شنونده می‌تواند تا زمانی که گفتگو مطابق میلش پیش می‌رود به گوش دادن ادامه دهد. در عین حال زمانی که خواست می‌تواند با مطرح کردن یک سوال (مثل یک حرکت کوچک در فرمان ماشین) جهت گفتگو را به مسیر دلخواه تغییر دهد. به عنوان نمونه می‌توانید از سوالاتی مشابه آیا این به معنای آن است که…؟ دقیقا منظورت چیست که می‌گویی…؟ استفاده کنید تا جهت گفتگو را مطابق میل خود تغییر دهید. این نکته را در نظر داشته باشید پرسیدن سوالات درست بسیار مهم می‌باشد.
جمع‌بندی حرف‌ها – (راهکار دوم کنترل و مدیریت گفتگو)
راه دیگر برای کنترل و مدیریت گفتگو جمع‌بندی یا خلاصه‌سازی حرفهای گوینده است. با این کار به گوینده اطمینان می‌دهید که به حرفهای او توجه می‌کنید. علاوه براین گوینده را تشویق می‌کنید تا مطالب بیشتری را مطرح کند. البته در مسیری که شما پیش روی قرار می‌دهید.
در این روش، با نوع خلاصه‌سازی و نتیجه‌گیری که از حرفهای گوینده دارید می‌توانید به راحتی سمت و سوی گفتگو را در جهت دلخواه تعیین کنید. به این مثال توجه کنید. چیزی که من از حرفهای تو استنباط می‌کنم این است که… آیا درست فهمیدم؟ در این مثال شما می‌توانید قسمت نقطه چین را با هر یک از بخش‌های صحبت گوینده پر کنید. به این ترتیب او را هدایت می‌کنید که درباره آن موضوع مشخص بیشتر صحبت کند.
تکنیک‌هایی برای تمام کردن گفتگو
اگر می‌خواهید مخاطب شما، حرفش را کوتاه کند، به جای اینکه مستقیما به او بگویید که بیش از این حرف نزند، می‌توانید دست کم به دو روش سخن او را کوتاه کنید: می‌توانید یا سکوت مطلق اختیار کنید و یا در مقام مخالفت با او حرف بزنید. هر کدام از این دو روش را که مورد استفاده قرار دهید، شرایطی فراهم می‌سازید تا او برای سخنان خود مخاطب دیگری بجوید.
سکوت کنید
منظور ما از سکوت در این جا این است که به هیچ وجه نسبت به حرفهای او واکنش نشان ندهید و هم به لحاظ کلامی و هم حالات چهره سکوت اختیار کنید. به اعتقاد رفتارگرایان، سکوت کامل اختیار کردن، نوعی خاموش سازی است. سکوت اختیار کردن دقیقا در نقطه مقابل تکنیک جمع‌بندی حرف‌ها قرار داد. یعنی با سکوت شما به جای تقویت و تشویق گوینده او را به سمت پایان دادن به گفتگو هدایت می‌کنید. به همین دلیل است که تقویت نکردن یا واکنش نشان ندادن، حتی از مجازات جسمانی ترسناک‌تر است.
مخالفت کنید
مخالفت کردن روش دیگری است که با آن می‌توانید اشخاص را به سمت سکوت کردن هدایت کنید. این عمل نیز درست بر ضد همگام شدن و ارتباط موثر است. ابتدا ممکن است مخاطب خود را به مجادله و کشمکش دعوت کنید، اما اگر به اندازه کافی مداومت به خرج دهید، مخاطب شما سرانجام از ادامه صحبت منصرف شده و شخص دیگری را برای صحبت انتخاب می‌کند.
برای اغلب ما یافتن کسانی که با نقطه نظر ما موافق باشند از اهمیت خاص برخوردار است. اغلب ما تمایل داریم که اشخاص مخالف خود را کنار بگذاریم. در نتیجه سکوت اختیار کردن و در مقام مخالفت حرف زدن، اقدامی موثری برای پایان دادن به یک مکالمه نامطلوب است. اغلب اوقات، اگر به طرف مقابل خود بگویید که تا همین اندازه برای شما کافیست، او را به سکوت می‌کشانید. اما اگر این سیاست به نتیجه نرسید، می‌توانید از مخالف حرف زدن استفاده کنید.
“ان ال پی را زندگی کنید تا زندگی را لذت بخش کنید“
گروه آموزشی پژوهشی فرشید پاکذات
